hier huizen duivels
je ziet ze niet, ze slapen
ingebakerd in gebeden
van een prevelende dwaas
achter de deuren van weleer
maar altijd daar
een onderhuidse jeuk
die onuitgesproken blijft
als schurft op een dooie hond
haal ze nou niet aan
en bovenal vertel me niets
van wiegeliedjes