Dit is niet van het land
dit leven van water, van wind in de zeilen
van reilen en reven en loeven, je laven
aan de zon op het dek, de storm en de regen
het is om het even, hier wordt gevaren
dit krakende hout hoe ‘t de golven breekt
hoe het smeekt om de diepte onder de kiel
om het dansen, het deinen, het wiegen, het wagen
om de ziel van de zee waarbij alles verbleekt
dit hieuwen aan lijnen, het lint van de einder
dit zuiver verdwijnen uit het oog aan de kant
dit scheren van schepen door een rimpelend zilver
dit leven, dit water, dit hout en de wind