Poëzie

Hoe alleen wil je zijn

dat je voor een trein springt
en dat je dan nog leeft
ergens in een wielkast
om een as heen
wellicht een beentje meer
of minder dat is niet echt
te zeggen het is een beetje
in de war maar de brandweerman
heeft een brancard
die je op kan rollen tot een tas
en die rolt hij daar tussen de wielen
onder de zielige vertoning van jouw
niet geheel geslaagde poging uit
maar niemand weet waarom
hier valt niets meer te redden, toch?

en jij, je ziet de voeten
van nog minstens 20 mensen
drukbewegend om het epicentrum
van je universum heen
en dat ben jij en zij
zij praten maar in kastjes
aan een riempje om hun schouders
en hun voeten zijn nu niet echt
wat je zien wilt als je
net niet de pijp uit gaat
en ook dat valt te bezien
voor nu is alles

afwachten

Login