“Gijs ter Haar, podiumdichter pur sang. De reus met het immense hart dat bij tijd en wijle weer zo klein als een kinderknuistje zijn kan. Wie hem een keer heeft zien voordragen zal hem en zijn poëtische kopstoten niet licht vergeten. Een Engelsman zei eens, “I don’t know what he’s talking about, but he sure as hell is mesmerizing”. Wij raden u aan om tijdens zijn voordracht toch vooral te blijven ademen.’
Ik werd in 1963 in Apeldoorn geboren. Na veel omzwervingen, 36 ambachten en 39 ongelukken kwam ik in 1990 in Amersfoort terecht. In 1994 begon ik met het schrijven van poëzie. In 1995 gaf ik mijn eerste voordracht en in 1996 verscheen in eigen beheer mijn eerste bundel. In 1999 gevolgd door “Licht op oude muren” en november 2001 "Op klompen”.
April 2006 kwam onder de hoede van uitgeverij Douane uit Rotterdam de vierde bundel uit met de titel “Neem dit brood”, waarin ik net als in de eerste drie gewag maakt van mijn indrukken als observant van dat éne eeuwigdurende moment dat ons allen overkomt, dat nú gebeurt.
Bij de bundel een CD met 48 minuten zeer gevarieerd muzikaal ondersteunde poëzie, waarbij ik afwisselend begeleidt word door de gitarist Jurtko Moerbeek, de bluesband Bomb-shelter, en de grooveboxkunstenaars Monk en Morningstar.
Eind 2012 publiceerde ik de CD Niemandsland, een samenwerkingsverband met de Amersfoortse muzikant Jouke Koning.
In 2016 publiceerde ik een speciale uitgave van mijn favoriete gedichten, “Dan is het beter te zwijgen”, en in 2017 verschijnt onder de hoede van uitgeverij de Muze uit Leiden mijn zesde bundel “Voor de Zwijnen.”
Al die jaren ben ik blijven voordragen op podia en festivals door heel Nederland, zo stond ik o.a al op Virus, Dunya, Lowlands en Festival a/d Werf.
Verder werd ik gepubliceerd in verschillende verzamelbundels, o.a in de Rainbow Essentials reeks, en literaire tijdschriften zoals Krakatau, Lava, Lyra en op Meander.
Mijn taal is er één van vormvaste oerdegelijke no-nonsense in normaal Nederlands, ik hou niet van cryptogrammen, als niemand je snapt weet je niets te delen.
In 2001 begon ik met slammen, in de daaropvolgende jaren word ik de dichter met meer slam overwinningen dan elke andere dichter in Europa. 39 Slams waarvan 9 jaarfinales in Amsterdam, Rotterdam, Den Haag ( 3x ), Delft, Utrecht en Leiden ( 2x ). In 2008, 2014 en 2017 haalde ik zilver bij het NK Poetry Slam. In 2009 was ik de winnaar van de Lowlands All Star Poetry Slam. In 2017 vertegenwoordigde ik Nederland op het WK Poetry Slam in Parijs
Zelf organiseerde en presenteerde ik van 2003 tot 2011 het podium SLAMersfoort in Amersfoort. Van 2008 tot 2012 eenzelfde podium in Utrecht en sinds 2008 ook podia voor andere organisaties in Nederland. Ik geeft workshops op lagere scholen en in het voortgezet onderwijs, daarnaast geef ik masterclasses voor Nationale talentontwikkelingstrajecten als Kunstbende, Write Now of de Belgische Kif Kif Awards.
Van 2009 tot en met 2012 werkte ik parttime als Consulent Creatief Schrijven bij Zimihc, Huis voor de Amateurkunst in de provincie Utrecht.
30 Maart 2007 wordt ik de winnaar van De Kei van Utrecht, een prijs in het leven geroepen door de provincie Utrecht in samenwerking met het Prins Bernard Fonds. Deze prijs wordt eens per jaar uitgereikt aan een persoon of vereniging die zich langere tijd belangeloos inzet ter bevordering van de amateurkunst. De jury is unaniem, ik win vanwege de mix van inzet en geestdrift voor SLAMersfoort en andere slampodia, mijn vernieuwende ideeën en het grote aantal jongeren dat ik weet te bereiken dmv workshops.
De Volkskrant: “De getatoeëerde reus grijpt het publiek bij de kladden. Hij stampt de woorden erin met maaiende blauwgeverfde armen. Ter Haar is de boze poëet waar het publiek de hele avond op wacht.”
Het Parool: “Ter Haar beent tijdens zijn voordracht driftig rond, zijn woorden rollen met een stevige cadans de zaal in. De klankenbrij wordt bijna onnavolgbaar maar de woorden zijn raak, bij de jury staan de monden open en zijn de ogen gesloten.”
“Ter Haar sleurt de lezer mee in zijn eigen enthousiasme en die lezer wil alleen maar meer. De duidelijke taal laat er geen gras over groeien, er is al genoeg geslijm in deze wereld vindt Ter Haar. Wie één dichtbundel leest per jaar, laat het dan maar deze parel zijn.”
Gonzo over “Neem dit Brood” - dec. 2006 / jan. 2007
Ingmar Heytze over “Dan is het beter te zwijgen”
“Maar er is één dichter van het hart, dat bonkt door al zijn regels heen en bonkend bloed door zijn slapen laat razen, één dichter die in al zijn zinnen deelt war dondert in dat grote hart – een dichter die zijn werk herschept in warme adem, woord voor woord, als hij het voordraagt zoals niemand anders dat kan. Die dichter is Gijs ter Haar en dit is zijn nieuwe bundel.”