er is het licht op de lamellen
er is een buiten waar een vogel
fluitend van zich weten laat
ik hoor hem niet
dit is de kamer waar de stilte
grijnzend voor zich uit te staren staat
hier is de tafel die we deelden
in beelden die ik achterliet
daar ligt de as van ons vergaan
in de kast staan blanco boeken
en dit zijn toch echt mijn handen
van afgedragen vlees
hier staat de stoel waarop ik zit
met rafels aan mijn randen
al wat rest ligt in de hoeken
dit is wat ik vrees